سازماندهی مکانی جنگل برای بهره‌برداری از محصولات فرعی در زاگرس میانی (مطالعه موردی : جنگل‌های استان چهارمحال و بختیاری)

امروزه تخریب های شدیدی در سطح جنگل های زاگرس به دلیل وجود مشکلات زیست محیطی و اقتصادی- اجتماعی مشاهده می شود. بر اساس قوانین حفظ، احیاء و توسعه جنگلها مهمترین وظیفه سازمان جنگل ها حفظ جنگل است و بهترین راهکار برای این مهم، مدیریت بهینه جنگل می باشد. لذا این مطالعه با هدف سازماندهی مکانی جنگل برای بهره برداری از محصولات فرعی جنگل های استان چهارمحال و بختیاری در محدوده زاگرس میانی انجام گرفت. به منظور دستیابی به هدف فوق، از رویکرد تحلیل شبکه (Analytic Network Process) استفاده شد و مهمترین معیارهای مؤثر در تعیین یکان مدیریتی در زاگرس میانی شناسایی شدند. سپس به منظور تعیین ضریب اهمیت هر یک از معیار ها در دستیابی به هدف، از کارشناسان نظرخواهی شد. با بهره گیری از نرم افزار (Super Decisions 1.6.0)، نظرات کارشناسان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش بیان می کند که بهترین گزینه از بین 3 گزینه موجود، لحاظ کردن سامانه عرفی روستا به عنوان یکان مدیریتی در زاگرس میانی است. سامانه عرفی خانوار و حوزه آبخیز در درجه های بعدی اهمیت قرار دارند.